DwtT#1: Crossed Paths
[Serafina Smith]
::Dance Studio::
rinig na rinig ko ang palakpakan at hiyawan ng mga tao sa loob ng studio, lahat sila ay nakaupo at nakatingin saakin, napaupo naman ako sa sobrang pagod.
"ayos ka lang ba Sera?" tanong ni Aki saakin ang bestfriend ko simula nakadiapers pa lang ako, nginitian ko naman siya, inabot naman niya saakin yung hawak hawak na tumblr niya. "mainom ka muna, mukhang pagod na pagod ka sa kakasayaw ehh."
"mukha lang ba? pagod na pagod talaga ako eh."
"ikaw naman kasi bakit ka pumayag sakanila? ayan tuloy, ikaw yung pagod. =3=" nginitian ko na lang siya at tumayo, lumapit naman saakin si Mrs.Gonzales ang nagrequest na pasayawin ako, nginitian niya ako.
"magaling ka talaga, hindi talaga kami nagkamali na piliin ka bilang Swan namin." pagkatapos nun isa isa sila lumabas sa studio inakbayan naman ako ni Aki.
"narinig mo yun? first time ko lang narinig na pinuri ka ni Mrs. Gonzales! naaks! imbaness ka talaga girl!"
"if i know, nagbabalat kayo lang yun, alam mo naman na hate na hate ako nun."
"insecure lang kasi yun teh! ganda mo kasi, tara na nga! nagugutom na ako ehh."
*
::Cafe Relish::
"oh my god! ang gwagwapo talaga ng mga waiters dito! noh Sera? Sera?" bumalik naman ako sa katinuan ko.
"oh bakit?"
"ayos ka lang ba? kanina ka pa wala sa ayos ahh."
"uhmm..iniisip ko lang kasi entrance exams ko doon sa Crossford University, alam mo naman, gustong gusto ko dun makapasok."
"asus! chicks lang yun sayo! ikaw pa?! si Serafina Smith ka kaya ang perfect daughter ng mag-asawang Smith!" napayuko naman ako.
yeah right, ako si Serafina Smith, i am the perfect daughter, lahat na ginawa ko, lahat na hinasa ko para makaabot sa expectations ng mga chakang business partners nila mama at papa, lahat ginawa ko yun, pasimula sa pag-ayos sa sarili ko, doing house chores, table manners ginawa ko din ang mga bagay na ayaw na ayaw kong gawin.
nagsumikap ako mag-aral para makapasok sa mga schools na matataas ang standards, nagpumilit ako mag-enter sa world ng politics and business kahit ang gusto ko lang ang pagluto at pagtugtog ng piano, lahat ginawa ko yun.
at bakit ko nga ba ginawa yun?
ako kasi si Serafina Smith, anak ni Vanessa Leigh-Smith & Edward Smith, ang kilalang businessman & woman sa Pilipinas pati na din sa ibang bansa, siguro, masasabi niyo na napakaswerte ko kasi almost princess na ang buhay ko pero M-A-L-I, my life is a living hell, araw araw dapat may bago ako matutunan dapat walang bagay ako na hindi alam.
"Sera?"
"hm?"
"hay nako! space out ka nanaman, sige una na ko, may yoga classes pa kasi ako ehh." tumango na lang ako, tumayo na si Aki at lumabas sa cafe napasandal naman ako sa couch na inuupuan ko, napadungaw naman ako sa window.
minsan naiinggit ako sa mga kaangakan kong mga eba din ehh, nagagawa nila ang lahat ng gusto nila without impressing someone while ako? lahat ng ginagawa ko base yun sa mga expectations nig iba, ughhh. para akong ibon na nasa gintong hawla.
*vibrate* *vibrate*
kinuha ko naman ang iPhone 5 ko na katabi ko lang pala, ode ako na mayaman xD hindi ko na tinignan kung sino ang tumatawag kasi dalawa lang naman ang nakaregister sa phone ko, si mama o si Aki.
"hello, Sera speaking."
"anak, it's me." si mama ang nagsalita.
"bakit po kayo napatawag?"
"oh, dadating kasi ang isa sa mga business partners ng daddy mo sa hacienda ..."
"i'll be there mom."
"okay, i knew i could count on you."
*end call*
tumayo na ako at lumabas na din sa cafe relish, haysssst. eto nanaman ako, eto nanaman ako magpeplease ng isa sa mga business partners ng mga magulang ko, minsan hindi ko maiwasan isipin na binubugaw ako ng mga magulang ko ehh, aisssh. ang drama drama ko.
*swoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooosh*
O___________________O.
"waaaaah! hoy! ibalik mo yan!!" shemaaay, tatawag na ba ako ng pulis?! ay shunga ka din eh noh Sera? nasa loob yung ng bag mo yung cellphone mo! hahabulin ko ba? eh ang bagal ko pa naman tumakbo! oo na, aaminin ko ang pinakababa ko lang na score sa lahat ay yung P.E ko (__ ___") hindi naman kasi active yung katawan ko ehh.
"ughh!! nakakainis naman!! bwiset! bwiset! bwiset tong araw na to!!" pinagsisipa ko yung kawawang puno, oo na, ako na yung masama ngayon pero nakakainis lang kasi ehhh!!
Louis Vuitton pa naman yung bag ko! at Lacoste kaya yung wallet ko! at pinag ipunan ko talaga yung mga yun! (___ ___) napaluhod naman ako, huhuhu! ako na yata ang pinakamiserableng tao sa buong mundo, oa na ba? hindi mo ako masisisi.
"hey you lady." napatungway naman ako.
*lingon*
*lingon*
huh? may tumatawag ba saakin? hala! baka yung puno!
"sorry puno ha, kung ikaw yung pinagdiskitahan ko, kasi naman! nanakawan pa nga ako yung mga pinag-ipunan ko pa ang nanakawan! TT___TT huhuhuuhu."
"up here! damn it!"
ehhh? napatingala nga ako at isang lalake ang nakaupo sa branch ni Mr. Puno, hindi ko masyadong makita ang mukha niya kasi harang harang yung shade.
"pwede bang umiyak ka naman pero wag yung hindi mo iniistorbo ang tulog ko?"
"eh sorry naman! nanakawan lang kasi!"
"eh bakit nagpanakaw ka? t*nga ka pala eh!"
"eeeehhhh. bigla bigla kasi niya hinablot ang bag ko."
"edi hinabol mo!"
"hindi ako mabilis tumakbo."
"problema mo na yun."
and then it hit me.
"wait lang! kanina ka pa diyan?!"
"ay hindi ba halata?! boba!" ang sama niya, lam niyo yun? T.T
"i-i-ibig sabihin nakita mo na nanakawan ako?"
"oo!"
"bakit hindi mo hinabol?!"
"bakit ko naman hahabulin? akin ba yung ninakawan? at please lady, hindi ko kasalanan na nagagamit ng mamahaling bag pero hindi nag-iingat, problema mo na yun."
"ang sama mo!"
"ako pa yung masama ngayon? eh ikaw diyan yung tatanga tanga!"
"pwede ba?! wag mo nga ako tawaging tanga, boba o kung ano ano pa."
"mapipigilan mo ba ako? eh ganun ka talaga!" sheeeeeemz, kung hindi lang talaga ginintuan tong puso ko, papatayin ko tong kutong lupa na to, nagulat naman ako kasi bigla bigla siya bumaba and take note: talagang bumaba lang siya as in baba lang! taong gubat yata tong lalakeng to ehh.
dahil sa sinag ng araw nakita ko na din ang nakita ang pagmumukha niya and siomai! siopa! ang gwapo naman ng feslalu ng mokong na to! bakit hindi niya sinabi? edi sana hindi ko siya minassacre sa isip ko, aba'y endangered na yata ang gwapong straight!
"oh tingin ka diyan? ang gwapo ko noh?"
tindi ng hangin mo tsong! pero kahit papano, OO, ang gwapo niya super!
"ano? gwapo? ikaw?! wow haa! ang tindi ng hangin mo! yung totoo, anong bagyo ka pinaglihi?"
"tch. totoo naman kasi ehhh, dapat nga magpasalamat ka kasi ang mga pangit na katulad mo ay nakakita ng gwapo na katulad ko."
"kung ganyan naman ang ugali? ay wag na! mauna na nga ako! hmp." tatalikod na sana ako ng bigla siyang nagsalita, sheeemz. bakit ang swabe ng boses niya? bakit ang swabe ng dating niya? bakit ang swabe niya?!!
"saan ka naman pupunta? eh wala kang pera, remember, nanakawan ka diba?" ay shunga ka talaga ngayon Sera! T ______ T '' nanakawan nga pala ako, humarap ako sakanya, napakamot naman ako sa ulo ko.
"pwede pautang?"
*silence*
ano be yeeeeeeeen, kung ayaw niya edi wag! tumalikod na lang ako tapos narinig ko siya humagalapak ng tawa, problema nito? baliw na yata, humarap ulit ako sakanya at pinagsisipa siya sa gilid, nakahiga kasi siya habang hawak hawak ang tiyan niya at tawa ng tawa.
"alam mo kung ayaw mo naman ako pautangin, okay lang. wag ka lang tumawa, nakakainsulto eh."
"sorry ha? mukha ka naman kasing sopistikada at edukada, i didn't know marunong ka pala mangutang."
"ano tingin mo saakin heyup? tao din naman ako! at lahat ng tao marunong mangutang (__ __'''')" gawin banaman akong hindi tao?!
"whatever, hanapin na lang natin yung snatcher mo."
"pano naman natin hahanapin? hello, kanina pa yun nakaalis, DUH."
"i have my ways." sabay hinawakan niya ang wrist ko at hinila ay correction, kinaladkad, asa pa na magiging gentleman saakin tong lalakeng to noooh.
*
"araay! naman boss eh!!"
"ikaw talaga Gancho! magnanakaw ka na nga lang, pagpipiyestahin mo pa yung picture niya! akin na nga yan!"
napatulala ako, like humaygaaaad! paano nahanap ng mokong na to ang snatcher na balahurang to?! may physic powers ba siya? alien ba siya?!! sayang naman ang mukha nito kung alien to.
"oh! your Louis Button bag T.T"
*tingin sakanya with lisik effect*
"oh? anong problema mo? binigay ko na ang Louis Button bag mo!"
"Louis Button? Louis Vuitton ang brand nito!!"
"whatever (>______>)" hmp.
*vibrate* *vibrate*
dali dali ko naman kinuha ang phone ko. "he---"
"SERAFINA KATE ANGELA SMITH!! NASAAN KA NA BANG BATA KA HA?!! ANG SABI KO SAYO PUMUNTA KA DITO SA BAHAY PERO ANO?!!! KANINA PA KAMI NAG-IINTAY DITO!! BILISAN MO DIYAN O LAGOT KA SAAKIN!!!!!"
pataaaaaaaaay >.< nakalimutan ko pala si mama.
"u-u-uhmm..m-may n-n-nangyari l-lang p-p-po m-mama pero-----"
*end call*
huwaaat?!! lagot na ako diyan kay mama! ayaw pa naman niya sa lahat na binabaan siya! tinignan ko ang salarin! at ang walang hiyang yun! "bakit mo siya binababaan?!!"
"saan ka ba patungo?"
"s-sa---------"
"SAAN NGA?!!!"
"sa bahay ko!" nyemas, nakakatakot naman tong lalakeng to kapag nagagalit. scary, parang nangangain ng tao! alien nga talaga to! kinaladkad nanaman niya ako, waaaaaaah. pwede bang bagalan niya? kawawa naman aketch!
*
::Hacienda ng mga Smith::
bumaba na ako sa motor ni asungot, asungot kasi hindi ko pa alam ang pangalan niya, ayoko naman tanungin baka kung ako isipin. "salamat sa paghatid ha?" tatalikod na sana ako ulit ng hinawakan niya ako sa wrist at kinaladkad NANAMAN! (T_____________T'''') hindi ba siya naawa saakin? pudpod na tong primadonna ko dahil sakanya! hmp.
pero wait lang ...
"dito ka din papunta?"
"pano kung sinabi kong 'oo' maniniwala ka ba?"
"uhhh..." bago pa ako makasagot ay nakapasok na kami at nandun na nga si mader at si pader parehas umuusok ang ilong and any minute ay susugurin ako!! >_____________<
"s-s-sorry late ako m-ma!"
"well ............. Leandro? son, what are you doing here?" napatingin naman kaming dalawa sa lalakeng kasing-age nila mama at papa and i'm sure siya ang business partner ni daddy, pero tama ba ang narinig ko? son?
"yo dad." sabi niya sabay akbay saakin.
a-a-a-ano?!!
[Serafina Smith]
::Dance Studio::
rinig na rinig ko ang palakpakan at hiyawan ng mga tao sa loob ng studio, lahat sila ay nakaupo at nakatingin saakin, napaupo naman ako sa sobrang pagod.
"ayos ka lang ba Sera?" tanong ni Aki saakin ang bestfriend ko simula nakadiapers pa lang ako, nginitian ko naman siya, inabot naman niya saakin yung hawak hawak na tumblr niya. "mainom ka muna, mukhang pagod na pagod ka sa kakasayaw ehh."
"mukha lang ba? pagod na pagod talaga ako eh."
"ikaw naman kasi bakit ka pumayag sakanila? ayan tuloy, ikaw yung pagod. =3=" nginitian ko na lang siya at tumayo, lumapit naman saakin si Mrs.Gonzales ang nagrequest na pasayawin ako, nginitian niya ako.
"magaling ka talaga, hindi talaga kami nagkamali na piliin ka bilang Swan namin." pagkatapos nun isa isa sila lumabas sa studio inakbayan naman ako ni Aki.
"narinig mo yun? first time ko lang narinig na pinuri ka ni Mrs. Gonzales! naaks! imbaness ka talaga girl!"
"if i know, nagbabalat kayo lang yun, alam mo naman na hate na hate ako nun."
"insecure lang kasi yun teh! ganda mo kasi, tara na nga! nagugutom na ako ehh."
*
::Cafe Relish::
"oh my god! ang gwagwapo talaga ng mga waiters dito! noh Sera? Sera?" bumalik naman ako sa katinuan ko.
"oh bakit?"
"ayos ka lang ba? kanina ka pa wala sa ayos ahh."
"uhmm..iniisip ko lang kasi entrance exams ko doon sa Crossford University, alam mo naman, gustong gusto ko dun makapasok."
"asus! chicks lang yun sayo! ikaw pa?! si Serafina Smith ka kaya ang perfect daughter ng mag-asawang Smith!" napayuko naman ako.
yeah right, ako si Serafina Smith, i am the perfect daughter, lahat na ginawa ko, lahat na hinasa ko para makaabot sa expectations ng mga chakang business partners nila mama at papa, lahat ginawa ko yun, pasimula sa pag-ayos sa sarili ko, doing house chores, table manners ginawa ko din ang mga bagay na ayaw na ayaw kong gawin.
nagsumikap ako mag-aral para makapasok sa mga schools na matataas ang standards, nagpumilit ako mag-enter sa world ng politics and business kahit ang gusto ko lang ang pagluto at pagtugtog ng piano, lahat ginawa ko yun.
at bakit ko nga ba ginawa yun?
ako kasi si Serafina Smith, anak ni Vanessa Leigh-Smith & Edward Smith, ang kilalang businessman & woman sa Pilipinas pati na din sa ibang bansa, siguro, masasabi niyo na napakaswerte ko kasi almost princess na ang buhay ko pero M-A-L-I, my life is a living hell, araw araw dapat may bago ako matutunan dapat walang bagay ako na hindi alam.
"Sera?"
"hm?"
"hay nako! space out ka nanaman, sige una na ko, may yoga classes pa kasi ako ehh." tumango na lang ako, tumayo na si Aki at lumabas sa cafe napasandal naman ako sa couch na inuupuan ko, napadungaw naman ako sa window.
minsan naiinggit ako sa mga kaangakan kong mga eba din ehh, nagagawa nila ang lahat ng gusto nila without impressing someone while ako? lahat ng ginagawa ko base yun sa mga expectations nig iba, ughhh. para akong ibon na nasa gintong hawla.
*vibrate* *vibrate*
kinuha ko naman ang iPhone 5 ko na katabi ko lang pala, ode ako na mayaman xD hindi ko na tinignan kung sino ang tumatawag kasi dalawa lang naman ang nakaregister sa phone ko, si mama o si Aki.
"hello, Sera speaking."
"anak, it's me." si mama ang nagsalita.
"bakit po kayo napatawag?"
"oh, dadating kasi ang isa sa mga business partners ng daddy mo sa hacienda ..."
"i'll be there mom."
"okay, i knew i could count on you."
*end call*
tumayo na ako at lumabas na din sa cafe relish, haysssst. eto nanaman ako, eto nanaman ako magpeplease ng isa sa mga business partners ng mga magulang ko, minsan hindi ko maiwasan isipin na binubugaw ako ng mga magulang ko ehh, aisssh. ang drama drama ko.
*swoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooosh*
O___________________O.
"waaaaah! hoy! ibalik mo yan!!" shemaaay, tatawag na ba ako ng pulis?! ay shunga ka din eh noh Sera? nasa loob yung ng bag mo yung cellphone mo! hahabulin ko ba? eh ang bagal ko pa naman tumakbo! oo na, aaminin ko ang pinakababa ko lang na score sa lahat ay yung P.E ko (__ ___") hindi naman kasi active yung katawan ko ehh.
"ughh!! nakakainis naman!! bwiset! bwiset! bwiset tong araw na to!!" pinagsisipa ko yung kawawang puno, oo na, ako na yung masama ngayon pero nakakainis lang kasi ehhh!!
Louis Vuitton pa naman yung bag ko! at Lacoste kaya yung wallet ko! at pinag ipunan ko talaga yung mga yun! (___ ___) napaluhod naman ako, huhuhu! ako na yata ang pinakamiserableng tao sa buong mundo, oa na ba? hindi mo ako masisisi.
"hey you lady." napatungway naman ako.
*lingon*
*lingon*
huh? may tumatawag ba saakin? hala! baka yung puno!
"sorry puno ha, kung ikaw yung pinagdiskitahan ko, kasi naman! nanakawan pa nga ako yung mga pinag-ipunan ko pa ang nanakawan! TT___TT huhuhuuhu."
"up here! damn it!"
ehhh? napatingala nga ako at isang lalake ang nakaupo sa branch ni Mr. Puno, hindi ko masyadong makita ang mukha niya kasi harang harang yung shade.
"pwede bang umiyak ka naman pero wag yung hindi mo iniistorbo ang tulog ko?"
"eh sorry naman! nanakawan lang kasi!"
"eh bakit nagpanakaw ka? t*nga ka pala eh!"
"eeeehhhh. bigla bigla kasi niya hinablot ang bag ko."
"edi hinabol mo!"
"hindi ako mabilis tumakbo."
"problema mo na yun."
and then it hit me.
"wait lang! kanina ka pa diyan?!"
"ay hindi ba halata?! boba!" ang sama niya, lam niyo yun? T.T
"i-i-ibig sabihin nakita mo na nanakawan ako?"
"oo!"
"bakit hindi mo hinabol?!"
"bakit ko naman hahabulin? akin ba yung ninakawan? at please lady, hindi ko kasalanan na nagagamit ng mamahaling bag pero hindi nag-iingat, problema mo na yun."
"ang sama mo!"
"ako pa yung masama ngayon? eh ikaw diyan yung tatanga tanga!"
"pwede ba?! wag mo nga ako tawaging tanga, boba o kung ano ano pa."
"mapipigilan mo ba ako? eh ganun ka talaga!" sheeeeeemz, kung hindi lang talaga ginintuan tong puso ko, papatayin ko tong kutong lupa na to, nagulat naman ako kasi bigla bigla siya bumaba and take note: talagang bumaba lang siya as in baba lang! taong gubat yata tong lalakeng to ehh.
dahil sa sinag ng araw nakita ko na din ang nakita ang pagmumukha niya and siomai! siopa! ang gwapo naman ng feslalu ng mokong na to! bakit hindi niya sinabi? edi sana hindi ko siya minassacre sa isip ko, aba'y endangered na yata ang gwapong straight!
"oh tingin ka diyan? ang gwapo ko noh?"
tindi ng hangin mo tsong! pero kahit papano, OO, ang gwapo niya super!
"ano? gwapo? ikaw?! wow haa! ang tindi ng hangin mo! yung totoo, anong bagyo ka pinaglihi?"
"tch. totoo naman kasi ehhh, dapat nga magpasalamat ka kasi ang mga pangit na katulad mo ay nakakita ng gwapo na katulad ko."
"kung ganyan naman ang ugali? ay wag na! mauna na nga ako! hmp." tatalikod na sana ako ng bigla siyang nagsalita, sheeemz. bakit ang swabe ng boses niya? bakit ang swabe ng dating niya? bakit ang swabe niya?!!
"saan ka naman pupunta? eh wala kang pera, remember, nanakawan ka diba?" ay shunga ka talaga ngayon Sera! T ______ T '' nanakawan nga pala ako, humarap ako sakanya, napakamot naman ako sa ulo ko.
"pwede pautang?"
*silence*
ano be yeeeeeeeen, kung ayaw niya edi wag! tumalikod na lang ako tapos narinig ko siya humagalapak ng tawa, problema nito? baliw na yata, humarap ulit ako sakanya at pinagsisipa siya sa gilid, nakahiga kasi siya habang hawak hawak ang tiyan niya at tawa ng tawa.
"alam mo kung ayaw mo naman ako pautangin, okay lang. wag ka lang tumawa, nakakainsulto eh."
"sorry ha? mukha ka naman kasing sopistikada at edukada, i didn't know marunong ka pala mangutang."
"ano tingin mo saakin heyup? tao din naman ako! at lahat ng tao marunong mangutang (__ __'''')" gawin banaman akong hindi tao?!
"whatever, hanapin na lang natin yung snatcher mo."
"pano naman natin hahanapin? hello, kanina pa yun nakaalis, DUH."
"i have my ways." sabay hinawakan niya ang wrist ko at hinila ay correction, kinaladkad, asa pa na magiging gentleman saakin tong lalakeng to noooh.
*
"araay! naman boss eh!!"
"ikaw talaga Gancho! magnanakaw ka na nga lang, pagpipiyestahin mo pa yung picture niya! akin na nga yan!"
napatulala ako, like humaygaaaad! paano nahanap ng mokong na to ang snatcher na balahurang to?! may physic powers ba siya? alien ba siya?!! sayang naman ang mukha nito kung alien to.
"oh! your Louis Button bag T.T"
*tingin sakanya with lisik effect*
"oh? anong problema mo? binigay ko na ang Louis Button bag mo!"
"Louis Button? Louis Vuitton ang brand nito!!"
"whatever (>______>)" hmp.
*vibrate* *vibrate*
dali dali ko naman kinuha ang phone ko. "he---"
"SERAFINA KATE ANGELA SMITH!! NASAAN KA NA BANG BATA KA HA?!! ANG SABI KO SAYO PUMUNTA KA DITO SA BAHAY PERO ANO?!!! KANINA PA KAMI NAG-IINTAY DITO!! BILISAN MO DIYAN O LAGOT KA SAAKIN!!!!!"
pataaaaaaaaay >.< nakalimutan ko pala si mama.
"u-u-uhmm..m-may n-n-nangyari l-lang p-p-po m-mama pero-----"
*end call*
huwaaat?!! lagot na ako diyan kay mama! ayaw pa naman niya sa lahat na binabaan siya! tinignan ko ang salarin! at ang walang hiyang yun! "bakit mo siya binababaan?!!"
"saan ka ba patungo?"
"s-sa---------"
"SAAN NGA?!!!"
"sa bahay ko!" nyemas, nakakatakot naman tong lalakeng to kapag nagagalit. scary, parang nangangain ng tao! alien nga talaga to! kinaladkad nanaman niya ako, waaaaaaah. pwede bang bagalan niya? kawawa naman aketch!
*
::Hacienda ng mga Smith::
bumaba na ako sa motor ni asungot, asungot kasi hindi ko pa alam ang pangalan niya, ayoko naman tanungin baka kung ako isipin. "salamat sa paghatid ha?" tatalikod na sana ako ulit ng hinawakan niya ako sa wrist at kinaladkad NANAMAN! (T_____________T'''') hindi ba siya naawa saakin? pudpod na tong primadonna ko dahil sakanya! hmp.
pero wait lang ...
"dito ka din papunta?"
"pano kung sinabi kong 'oo' maniniwala ka ba?"
"uhhh..." bago pa ako makasagot ay nakapasok na kami at nandun na nga si mader at si pader parehas umuusok ang ilong and any minute ay susugurin ako!! >_____________<
"s-s-sorry late ako m-ma!"
"well ............. Leandro? son, what are you doing here?" napatingin naman kaming dalawa sa lalakeng kasing-age nila mama at papa and i'm sure siya ang business partner ni daddy, pero tama ba ang narinig ko? son?
"yo dad." sabi niya sabay akbay saakin.
a-a-a-ano?!!